Zagmatwany status prawny nieruchomości może zrazić nabywcę, oraz też uniemożliwić sprzedaż. Okazując notariuszowi wypis czy kopię wypisu aktu notarialnego sprzed kilkunastu, i choćby kilkudziesięciu lat, kupujący niezwykle często się dziwią, że to nie wystarcza. Trzeba jeszcze mieć na uwadze, że w polskim prawie nie istnieje dokument na okaziciela , którego posiadanie byłoby dowodem własności. W latach 70-tych dla uregulowania stanu prawnego własności, którymi obracano bez umowy notarialnej, władze przekazały tak zwane akty własności ziemi potwierdzające dowód nabycia własności bez powiązania w żaden sposób z poprzednim właścicielem. Dokumenty te były również nadal są płaszczyzną do ustalenia praw do nieruchomości w księdze wieczystej bez względu na to, kto w niej wcześniej figurował jako właściciel. Stwierdzają one jedynie fakt nabycia nieruchomości, natomiast nie jej przysługiwanie w określonym momencie. Identycznie akt notarialny jest dowodem zawarcia określonej transakcji, a nie tego, że jesteśmy właścicielami nabytej tej aktem nieruchomości. Oczywiście ten dokument jest nadzwyczaj pomocny w przygotowaniu umowy, zawiera także wiadomości, których nie rejestruje się w żaden sposób w księdze wieczystej. Kluczowym źródłem informacji użytecznych do sfinalizowania transakcji dotyczącej własności jest księga wieczysta. Dlatego zanim dojdzie do sprzedaży domu, żeby mieć zupełną pewność, warto dokonać wpisu danej własności do księgi wieczystej. Księgi wieczyste to jest reprezentatywny rodzaj powszechnego rejestru, w którym udostępnia się status prawny nieruchomości. Właściciel powinien wówczas okazać potencjalnemu kontrahentowi numer księgi wieczystej nieruchomości. Osobną sprawą jest kwestia przyswajania treści wpisów, lecz do tego będzie już zdecydowanie niezbędny notariusz.