Zespół Aspergera jest formą ogólnego zakłócenia rozwojowego (PDD). PDD to gromada zastrzeżeń, które dotyczą zwłoki w postępie masy kluczowych umiejętności, w głównej mierze zdolności do poznawania innych, wymiany zdań i korzystania z wyobraźni. Chociaż zaburzenie Aspergera jest przywodzi pod wyznaczonymi względami podobieństwo do choroby autystycznej – innego, cięższego typu PDD – istnieją fundamentalne odróżnienia. Dzieci z choróbskiem przeważnie funkcjonują lepiej aniżeli te z autyzmem. Ponadto, przeważnie posiadają naturalną inteligencję tudzież nieomalże regularny progres języka, aczkolwiek mogą mieć trudności z komunikacją wraz z wiekiem. Zespół Aspergera został nazwany po niemieckim lekarzu, Hansie Aspergerze, który jako prymarny przedstawił zaburzenie w w latach 40. XX wieku. Oznaki odróżniają się i mogą się wahać od gładkich do trudnych. Pospolite przejawy to: problemy z umiejętnościami społecznymi, osobliwe lub powtarzające się nawyki, przeszkody komunikacyjne, mały aspekt zapałów, trudności z synchronizacją. Dokładna przyczyna schorzenia nie jest odkryta jeszcze. Jednak fakt, że posiada skłonność do powtarzania się w rodzinach sugeruje wniosek o predyspozycji do zakłócenia po drodze dziedzicznej (przekazywanej z rodziciela na potomka).