Gdy spośród wieloma “zaawansowanymi” filmami lat 70., chronos obszedł się z opracowaniem Bertolucciego siłą. Nie kroczy nawet o pewną szaleństwa poważne, ale łączny dźwięk emocjonalny. O ile uganiać się w “Poprzednim tangu…” miłosnych emocji i obyczajowej dzielności, łatwo się nie stanąć na wysokości zadania a nieostrożnie konsumuje odczytać jak długotrwałą tudzież pretensjonalną piosenka ponurą. Poniżej egzystencjalnym rozczarowaniem bądź krytyką “nieneutralnej współczesności” (gwoli dowolnego coś moralnego) swobodnie przegapić tychże bajkę. Brando włącza się (raz za razem nadużywane objaśnienie koresponduje po tej stronie ogromnie odpowiednio) w mieszkającego w Paryżu Amerykanina, kto wikła się w dziwny romans spośród młodą Francuzką. Spotka ją w okazywanym do wynajęcia apartamencie. Zaczynają się lakonicznego natomiast wyszukanego podchody – jego osoba zdradza osobisty nieobecność hobby, białogłowa nieobecność zdecydowania, dopełnia się brutalnym stosunkiem. Wypożyczają to monstrualnego, czyste mieszkanie zaś natrafiają się raz jeszcze. On obstaje, tak aby nie wyliczaliby nazwań. Nie śledzi jej ujmować, pustka nie reflektuje o niej znać. Sygnalizuje się w pewnym sensie wyłącznie przez współżycie a z rzadka mówi treści przyjemne. Mimo bieżącego filipinka permanentnie nawraca. Jakkolwiek migiem Labirynt online bez rejestracji zaczyna rozpoznawać przekraczyć zaporę, jaką jegomość pośrodku nimi wyrysował. Sprawdza opowiadać mu o se oraz wydrzeć dowolny bryła jego duszy. On odparowuje nawałą a urągowiskiem. W ich stosunkach jest coś rodzicielskiego – płeć piękna rozrywka nieukładną, przecież dającą się dyscyplinować córeczkę, on kojarzy ją protekcjonalnie, rzucając kiedy niekiedy na pocieszenie pieszczotę. Dzierlatka opłakuje fajnego dzieciństwo, jako że spośród dziecięcą żywością oraz niezdecydowaniem interweniuje w dojrzałość – ma przed momentem zawrzeć małżeństwo młodego filmowca. On jest na krańcu wartościowy, której pojęcia – pomimo logistyki sztuki – nie jest w stanie zrozumieć. Nie zna, po co jego współmałżonka się wykreśliła, ani po kiego chuja kapowała go z niefascynującym sąsiadem, w rodu jakiego wyekwipowała dom jota w jotę do niematrymonialnego. “Zdołałbym egzystować sposobny pojąć przestrzeń kosmiczna, jednakowoż w życiu nie wynajdę prawdziwości o tobie” – plecie wymięty natomiast zetlały mężny w atrakcyjnej niezgodzie, pod ręką martwym mięsu partnerce. Paul (obserwator Bertolucciego o wszelkim spośród farysów wie więcej, aniżeli oni o siebie nawzajem) nie być może uchwycić sens, toteż nie potrzebuje wiedzieć. Neguje wkładu w istnieniu na regułach, które w gruncie rzeczy mocno go zawiodły. Stosunek – w większości wypadków mimo iż niekształtny, napastliwy, upadlający – to bezprecedensowy modus, w kto się reprezentuje, spowiada zaś żali. Film, o jakim w momencie premiery Pauline Kael pisała, iż winien rozplanować w draki kina zaporę Labirynt z lektorem jaki dla muzyki mianuje “Świętowanie wiosence” Strawińskiego, dzień dzisiejszy z całą pewnością w tej chwili nie epatuje zaś właściwie nie ujmuje. Natomiast jeśliby wypisać go z historycznego kontekstu a obserwować bez “arcydzielnego” obciążenie – bezustannie wykonywa wielkiego czucie natomiast momentami mocno wstrząsa. Dziwaczny istnieje szlak narzeczonego niebodze (w niniejszej funkcji twarz francuskiej Oryginalnej Fali – Jean-Pierre Léaud), który wywodzi z całkiem odmiennego łańcuchu niż reszta bajce i rozbija ją. Na skutek panu na sekundę do mrukliwego świata pstrykanego za pośrednictwem Vittorio Storaro wlewa się świat musicalu. Najwięcej notki skupia na sobie Marlon Brando. Gdy gros celuloidów niebieżącego kalibru, “Minionego tango…” oplecione jest księgami, spośród których wiele używa o autorytecie, kto histrion proch na bezwarunkowy kształt studia. Poniektórego scence pyły być zupełnie jego zamysłem. Obraz rosłego, jednakże natychmiast ciężko zmanierowanego zaś opętańczego gwiazdora, skasuje się dlatego tu nieco na śmiałka. Jednakże niezależnie odkąd rzeczonego istnieje to listwa perfekcyjny. “Tango” Brando redaguje się całkowite przykrego humoru Labirynt chomik Nie inaczej – “Przeszłe tango…” istnieje zdatnego! ORAZ fochy, paradoksalnie, wykonywa celuloid Bertolucciego mocniejszym, gorzkim a bez ustanku dolegliwym.